9. Lambert Vrocklage geb. 1674

Zie pag. 8
G.1.1.1.1.4.3: Lambert Vrocklage
geboren 1674 te Voltlage, molenaar, overleden donderdag 20 september 1742 te Voltlage op 68 jarige leeftijd, gehuwd zondag 21 maart 1700 voor de kerk te Voltlage op 26 jarige leeftijd met Alheid Höveler ook genaamd Alheid Junger 22 jaar oud, (met toestemming van de kerkelijke overheid inzake 4 e graads bloedverwantschap) trouwgetuigen waren Bernardus Vrocklage en Lambertus Meyer. Lambert was in 1709 pachter van een Hoff genaamd Pohlman.
Uit deze relatie zijn zeven kinderen geboren:
-------------------------------------
H.1.1.1.1.4.3.1: Doodgeboren zoon geboren dinsdag 3 mei 1700 te Voltlage.
-------------------------------------
H.1.1.1.1.4.3.2: Lambert Vrocklage geboren 1701 te Voltlage.
-------------------------------------
H.1.1.1.1.4.3.3: Lucia Maria Vrocklage geboren 1704 te Voltlage.
-------------------------------------
H.1.1.1.1.4.3.4: Johann Rudolph Vrocklage geboren 1707 te Voltlage.
-------------------------------------
H.1.1.1.1.4.3.5: Hermann Gerhardt Vrocklage gedoopt zondag 13 december 1711 in de Rooms Katholieke kerk te Voltlage, doop- getuigen waren Herman Höveler, Cornelis Reinemann en Anna Wrocklage, gehuwd rond 1745 op 34 jarige leeftijd met Margaretha Heitberens ook genaamd Heyltmann, geboren rond 1720.
Uit deze relatie zijn zes kinderen geboren: Zie pag. 10
-------------------------------------
H.1.1.1.1.4.3.6 : Gerdt Vrocklage gedoopt dinsdag 2 oktober 1714 te Voltlage, doopgetuigen waren Johann Poelmann en Margaretha Robbertsmann, gehuwd donderdag 6 juli 1741 te Voltlage met Maria Ahrens Junger, geboren rond 1720.
Uit deze relatie zijn vijf kinderen geboren: zie pag. 140
-------------------------------------
H.1.1.1.1.4.3.7 : Bernard Vrocklage gedoopt zondag 4 juli 1717 te Voltlage, doopgetuigen waren Bernard Hilbrinck, Tebbe Schröder en Margaretha Cramer.
-------------------------------------


16 juni 2007 brachten wij een bezoek aan Voltlage om te zoeken naar de resten van de watermolen van Lambert Vrocklage. Wij spraken uitgebreid met de heer Kipp, lid van de oudheidkundige vereniging van Voltlage, de heer en mevrouw Drees , wiens boerderij al eeuwen naast de Voltlager watermolen ligt. en mevrouw Wilhelmine Tebbe-Schröder, die naast de familie Drees woont.

 
De watermolen van Lambert Vrocklage lag in de loop van het beekje de Aa. Op deze plek is het nog een stroompje waar nauwelijks een watermolen zijn rad zou kunnen laten draaien. De foto geeft echter wel een indruk van het landschap waar de Vrocklages in vroeger dagen hebben gewoond  
Wij wisten al dat de watermolen niet meer te zien is, van de heer Kipp (80) lid van de oudheidkundige vereniging van Voltlage, vernamen wij echter dat er vroeger in zijn jeugd nog balkresten van de molen uit de beek de Aa staken nabij Muhlenort enkele kilometers uit het centrum van Voltlage.Wilhelmine Schröder-Tebbe(78) die haar hele leven in de buurt van Muhlenort gewoond heeft, wees ons de plaats waar onder het water van de beek nog balken van de molen zichtbaar zijn. Gewapend met een schoffel met een lange steel leidde zij ons langs een dichtbegroeid pad langs de Aa en dook na enkele minuten het struikgewas in richting Aa. Met de Schoffel verwijderde zij wat slik van de bodem van het beekje. Er werd inderdaad het donkere silhouet zichtbaar van de bovenkant van een houten balk. Aan de overkant van het beekje ligt bovendien puin over een breedte van ongeveer 15 meter. Hierna toonde zij ons de stamboom van de familie Tebbe aan wier begin een Anna Wrocklage staat. Zij huwde in 1722 met Johan Tebben Schröder  
Het enige duidelijk tastbare overblijfsel van de watermolen van Lambert Wrocklage ligt in de tuin van de familie Drees. In de vorm van 2 molenstenen. Een tiental jaren geleden vernieuwde de familie Drees hun oude vakwerkboerderij en een varkensschuur. Deze varkensschuur vormde honderden jaren geleden de ombouw van de watermolen van Lambert Vrocklage. Het balken geraamte wat nog volledig authentiek en in takt was verkochten zij aan een dierenarts die het verwerkt heeft in zijn nieuwe woning.

Pag. 10